- KENDİNE DÖNÜŞ SEYAHATNAMESİ -
" yani kalbi yutkunmakla dolu kız kardeşlerim bu nasıl mümkün saçlarından başladılar konuşmaya " seyyidhan kömürcü sen dağlarda gerçek güden bir çobandın - haykırmak istiyorum, nasıl? - asanı zulme sebep kıldı gölgeni gören çatlamış bir aydınlık, yazık bir körlük asırlar sürdün çokça acemi ve tarihimin en usta halindeyim öyle bir yerdeyim ki buraya daha önce hiç gelmedim hayli ağır olurmuş inanç ölüsü bir bavul bilendi ve direndi, sürüklendi kollarım peşim sıra uzak evler, toplumlar, iştahlar boyunca onlar, arkamdan gelen ayak sesleri -koş, saklan, ne işin vardı- etimin kadınlığından korkutmadı beni sallanan bir terazi bir kefesi uzaklar toprağım bir kefesi evi zindanı olurmuş insanın, nasıl: etime bir dert öğretildi benim, bir korku sindi etim nasıl utandırıldı etimin insan olduğu unutuldu kardeşini doğuran* çocukların coğrafyasında etime de kılıf bulundu benim bembeyazız Soraya* talihinden ölüme soyunan kız kardeşim hakikat bir pangea, okyanus bin endişe içim, tersine dönen