yeniden büyütüyorum kız çocukluğumu.

  artık kötülerin daha fazla olduğunu öğretiyorlar okullarda -okullardan ve öğretmenlerden özür dilerim- dünya tarihi kalabalık bir eski defterler yığını fethetti, hükmetti, çatıştı, kazandı, topraklarına kattı -rasyonelize edilmemiş kalpler için ek açıklama- şunu mu demek istediniz: nesillerdir bizi kılıçtan geçiriyorlar torunlardır nerede başladı kesik bulamıyoruz/seninle başlamadı/ bugün doğan bebekten dün ölenin hesabını soruyorlar taze bir umut, el değmemiş vicdan, öteki sevgisinden evvel ilk altı ay anne sütü, sonra iyice sulandırılmış tarih ve kimlik bilinci kursaklarına kaşık kaşık, nefret olarak kusuyorlar açlığın yerine ölüm korkusu bayrakları ve sınırları emzik niyetine dağların ardını, dağların içini, dağları bizzat dağlar, karşı kaldırımda yürüyen yabancı tedirginliği içimize düşürüyorlar kapımızın boyası silindikçe tazeleniyor, nesillerdir bizi kurşuna diziyorlar kızlarımız anca analar, cepheye mermi taşır gibi analar ha babam doğurunca madalyonlu analar üç yetmez dört an

" yani kalbi yutkunmakla dolu kız kardeşlerim bu nasıl mümkün saçlarından başladılar konuşmaya " seyyidhan kömürcü sen dağlarda gerçek güden bir çobandın - haykırmak istiyorum, nasıl? - asanı zulme sebep kıldı gölgeni gören çatlamış bir aydınlık, yazık bir körlük asırlar sürdün çokça acemi ve tarihimin en usta halindeyim öyle bir yerdeyim ki buraya daha önce hiç gelmedim hayli ağır olurmuş inanç ölüsü bir bavul bilendi ve direndi, sürüklendi kollarım peşim sıra uzak evler, toplumlar, iştahlar boyunca onlar, arkamdan gelen ayak sesleri -koş, saklan, ne işin vardı- etimin kadınlığından korkutmadı beni sallanan bir terazi bir kefesi uzaklar toprağım bir kefesi evi zindanı olurmuş insanın, nasıl: etime bir dert öğretildi benim, bir korku sindi etim nasıl utandırıldı etimin insan olduğu unutuldu kardeşini doğuran* çocukların coğrafyasında etime de kılıf bulundu benim bembeyazız Soraya* talihinden ölüme soyunan kız kardeşim hakikat bir pangea, okyanus bin endişe içim, tersine dönen