- SÜT ZEHİR -

 artık kötülerin daha fazla olduğunu öğretiyorlar okullarda -okullardan ve öğretmenlerden özür dilerim-


dünya tarihi kalabalık bir eski defterler yığını
fethetti, hükmetti, çatıştı, kazandı, topraklarına kattı
-rasyonelize edilmemiş kalpler için ek açıklama-
şunu mu demek istediniz: nesillerdir bizi kılıçtan geçiriyorlar
torunlardır nerede başladı kesik bulamıyoruz/seninle başlamadı/
bugün doğan bebekten dün ölenin hesabını soruyorlar
taze bir umut, el değmemiş vicdan, öteki sevgisinden evvel
ilk altı ay anne sütü,
sonra iyice sulandırılmış tarih ve kimlik bilinci
kursaklarına kaşık kaşık, nefret olarak kusuyorlar
açlığın yerine ölüm korkusu
bayrakları ve sınırları emzik niyetine
dağların ardını, dağların içini, dağları bizzat
dağlar, karşı kaldırımda yürüyen yabancı tedirginliği
içimize düşürüyorlar
kapımızın boyası silindikçe tazeleniyor,
nesillerdir bizi kurşuna diziyorlar
kızlarımız anca analar, cepheye mermi taşır gibi analar
ha babam doğurunca madalyonlu analar
üç yetmez dört analar
şehit anaları, mukaddes analar, cefakâr analar
oğlanlarımızın her biri tezkere sil baştan


çocukların varlığını armağan etmediği bir dünya tahayyülü
-onlar armağan değil kurban istiyorlar-


bütün ölülerin gözlerini geri açıyorum
ellerimle ve kapatışımdan hoyrat
bıraktıkları dünyayı görmeleri gerek
konuşmamız gerek ölünün arkasından
ben savaşmam, ben silahları anlamıyorum
ben john lennon'a inanıyorum, I am not the only one
fetihlerinizi, cihatlarınızı, halkları ve hanedanları
savunmaya amenna,talana kalkan kılıçlarınızı
kıtalar ötesi demokrasi nakliyesine öfkeli torunların
nizamıalem diye sınır boylarını zorlamışlığa sevdasını
ben anlamıyorum, konuşmamız gerek ölünün arkasından
usanç nehri bu haritalarda akan
mezarlarınızda taşlaşmış öldürme hırsı
mirasınız bedenlerimizin hafızasında histeri


allah milletimize ve devletimize zeval vermesin,
iyelik eklerini kaldırdığımda tepeyi terk edeceksiniz


ağaçlar küfretmez nesline
görülmedi hiç uzanıp kendi dalını kestiği
soyağaçları buduyor kendini, dilleri yılan
beni rüyalarımda vatana ihanetten ihbar ediyorlar
ben hiçbir örgüte zerre yardımcı olmadım
ne bir rabbe ne de bir millete af borcum var
başka dilde şiir yazabilsem senden de geçerim türkiye
ama ne emebiliyorum ne reddedebiliyorum bu memeyi


beyefendi bir önceki yüzyıla ait, indirelim.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

- BEDEN ASLA YALAN SÖYLEMEZ -

umarım burada tozum bile kalmaz* dahiliye her sabah aynı yüzümü yıkıyorum terinden usanmak yok başka bir kâbusun gün geçtikçe ufalan bir gövdeyi sürükleyip eşin dostun endişesine takılıyorum oradan hastane koridorlarına dökülmüş sarı koridorlar sökük plastiklere sırt verilen koridorlar -iyi yanlarımı da hasta eden koridorlar- bir tüp kanda kendine dönük bir vahşet bütün tahlillerde parmak uçlarımda iltihap -şu yazılmak için can atan şiiri bileklerimden al- annemin teşhisleri tıptan daha isabetli: ölmesek ölmesek yürüyen bir kız evlat [hem evlat hem kız, eyvah] diş dünya kendi etrafında uğultuyla dönerken dişlerim ileri ve geri ve ileri ve geri ve ileri ve geri ne hırlamış ne ısırabilmiş bu ağız ve bu dişler öğütülmemiş bir öfkenin değirmeni bu ağız ve dişler geceleri yastığa devredip kendini bana saldıran bu ağız ve dişler bir şey anlatmaya zonklayan bu baş ağrısı, sezdirmeyi bırakıp konuşmaya geçmeli artık psikiyatri sesime reçete yazıyor doktor, bakmadı yüzüme ciprale
Devamı

- ANNELER ANNELERİNİ SEVMEZ NEDEN -

başka türlüsünü bilmedim fırsat vermediler güneşi düşman belleyip sırt çevirip o parlak ışığa               çürümenin suyuyla beslediler filiz vermeye başlayan tohumu o zehir suyu katık eden, yüzyıllardır tohum saçıp, kök salıp, gölge verecekleri toprağa olur a yüzleşirsek korkusuydu el sıkışmadıkları için kıvanç duydukları o elin diğer elleri olduğu gerçeği ile çatladım, çürüdüm, isyan etmedim ellerimi yokladım on parmak, yerinde gözlerimi yokladım bütün hayretlere düşülmüştür, yerinde kulaklarımı yokladım dünden işitken, yerinde ayaklarımı yokladım ne ileri ne geri, yerinde medeniyetin bütün heykelleri, büstleri, kitabeleri durmayı benden öğrendiler yerli yerinde yumruğumu sıktım, dişlerimi sıktım, isyan etmedim iki ters hiç düz örüldüm çelişkilerin yumağından üşüyünce bile giyilmeyen hırkalar gibi hiç açılmayan kapıların arkasına asıldım eşiğimden kundura takırtısıyla çocuklar geçti babalarının adımlarıyla yürüyen hi
Devamı

KARNIMIZ DOYUNCA AŞK BAŞLAYACAK*

            Başka türlü bir dünya umduğumuz muhabbetleri ağırlayan bankların yıkılıyor olmasını boş ver. O bankların yerine bizi küçümseyen gökdelenler dikecekler, yok say. O bankların yerini hepimizi yutan gösterişli binalar alacak, aldırma. Dünyadaki bütün bankları söküp atsalar da biz yine yaslanıp birbirimize, sırt sırta verip, gözlerinin içi parlayan insanlarla sürüp giden yaşamlara niyetleniriz. Şenlik olacaktı, bayram olacaktı, bakınca imrenenler olacaktı. Sırt sırta veririz yine, olacak deriz, sabret. Bak şurada bir bank var, yıkmamışlar onu daha. Bak oturuyor adam, sanki oracıkta ölüverecekmiş gibi bir yılgınlıkla. Gün boyu omzuna kementlerle bağlı duran yaşamak derdini çözüp yere bırakıyor. Denize bakıyor. Bakıyor ki gün ağardığından beri gözlerine değen kirli kent manzarası silinsin. Yolların uğultusu, iç çekişleri yorgun insanların, hızlı adımlarla kurulan telaş senfonisi kulaklarından silinsin diye dinliyor maviyi. Durup yaşamı yavaşlatmak oluyor dalgalarda kendini sek
Devamı