- MÜEBBET KAÇIKLIK -

Sırlandıkça güzelleşen bir yalan gibi üzerimdeki senaryo...
Aynı yaradan kanıyorum aklıma girişinin her yıldönümünde.
Yıl olgusu zamana ters düşüyor bende.
İçimde aklıma baskın bir zamansızlık isyanı,
Bastıramadım çığlıklarımı.
Deliliğime bastım avucumdaki tüm tuzları.
İçine kandığım herkesi içime aldım.
İçimde sandım.
Kendim saydım.
Bir bakışımla yandım aynalarda.
Gidenlerle yitti pencerelere yüz süren harflerim,
Kalana kandım.
Yalnızlığı yok sayarken bilmezliğin gölgesinde,
Kalabalıklar eğreti dururdu yüreğimde.
Anlayamadım.
Kuşlar konardı artık yükselen omuzlara,
Bu sağlam adımlara kulağım sağır.
Anlamsızlardan düştüm çaresizliğimin dersini.
Ben alçaldıkça yükselirdi insanlar.
Ah be dost!
Deliliğime bastın.

Çakıldığım yerden düştüm notları.
Kalemimden cenazeler kaldırdım nice acılara.
Kağıdı bile kandırdım kalemi ortak ederek susuşuma.
Eskimez sandığım çocukluğumu sarmışken yüreğime,
Yolum düştü boşluğa.
Enkazım kalktı içimden bir yerden.
Tam dışa açacakken pencerelerimi,
Temelinden sarsıldı güvenim.
Adımlar biriktirdim aynı acının tecritlerinde.
Gardiyanların sonbahar yüzleri soğurdu itirazlarımı.
İçimdeki sesin kime ait olduğunu anlayamadım hala.
Hayretlerimi taşırdım gözlerimin kıyısına.
Karanlıklara sindim bakışlarımı gömüp gözlerime.
Yanlış masallarla büyümüş bir çocuk gibiydi aydınlık
Ve en çok aydınlık nöbeti yazıldı kabahat bekçilerine.
Bakışlarıma şifreler konuldu, çözüldü
Ve artık sözüne bakılmaz oldu gözümün.


Az kullanılmış tecrübelerimden yıprandım.
Ruhumu sığdıramadım görülmezliğime.
Müebbet kaçıklıkla yargıladım varlığımı.
Hangi dilde olursa olsun,
"Gitmek" fiilini çekimleyemedim kendime. 
Ellerim yanardı perde arkasında,
Sahneler buzdan duvarların mimarını sergilerdi.
Sırlandıkça güzelleşen bir yalan gibiydi.
Senaryo kapadı yorgun gözlerini.
Ah be dost!
Gözlerimdi yandığın.


2012

Terakki “Sözcüklerle Dans”13. Şiir Festivali, 3.lük ödülü




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

- BEDEN ASLA YALAN SÖYLEMEZ -

umarım burada tozum bile kalmaz* dahiliye her sabah aynı yüzümü yıkıyorum terinden usanmak yok başka bir kâbusun gün geçtikçe ufalan bir gövdeyi sürükleyip eşin dostun endişesine takılıyorum oradan hastane koridorlarına dökülmüş sarı koridorlar sökük plastiklere sırt verilen koridorlar -iyi yanlarımı da hasta eden koridorlar- bir tüp kanda kendine dönük bir vahşet bütün tahlillerde parmak uçlarımda iltihap -şu yazılmak için can atan şiiri bileklerimden al- annemin teşhisleri tıptan daha isabetli: ölmesek ölmesek yürüyen bir kız evlat [hem evlat hem kız, eyvah] diş dünya kendi etrafında uğultuyla dönerken dişlerim ileri ve geri ve ileri ve geri ve ileri ve geri ne hırlamış ne ısırabilmiş bu ağız ve bu dişler öğütülmemiş bir öfkenin değirmeni bu ağız ve dişler geceleri yastığa devredip kendini bana saldıran bu ağız ve dişler bir şey anlatmaya zonklayan bu baş ağrısı, sezdirmeyi bırakıp konuşmaya geçmeli artık psikiyatri sesime reçete yazıyor doktor, bakmadı yüzüme ciprale
Devamı

- ANNELER ANNELERİNİ SEVMEZ NEDEN -

başka türlüsünü bilmedim fırsat vermediler güneşi düşman belleyip sırt çevirip o parlak ışığa               çürümenin suyuyla beslediler filiz vermeye başlayan tohumu o zehir suyu katık eden, yüzyıllardır tohum saçıp, kök salıp, gölge verecekleri toprağa olur a yüzleşirsek korkusuydu el sıkışmadıkları için kıvanç duydukları o elin diğer elleri olduğu gerçeği ile çatladım, çürüdüm, isyan etmedim ellerimi yokladım on parmak, yerinde gözlerimi yokladım bütün hayretlere düşülmüştür, yerinde kulaklarımı yokladım dünden işitken, yerinde ayaklarımı yokladım ne ileri ne geri, yerinde medeniyetin bütün heykelleri, büstleri, kitabeleri durmayı benden öğrendiler yerli yerinde yumruğumu sıktım, dişlerimi sıktım, isyan etmedim iki ters hiç düz örüldüm çelişkilerin yumağından üşüyünce bile giyilmeyen hırkalar gibi hiç açılmayan kapıların arkasına asıldım eşiğimden kundura takırtısıyla çocuklar geçti babalarının adımlarıyla yürüyen hi
Devamı

KARNIMIZ DOYUNCA AŞK BAŞLAYACAK*

            Başka türlü bir dünya umduğumuz muhabbetleri ağırlayan bankların yıkılıyor olmasını boş ver. O bankların yerine bizi küçümseyen gökdelenler dikecekler, yok say. O bankların yerini hepimizi yutan gösterişli binalar alacak, aldırma. Dünyadaki bütün bankları söküp atsalar da biz yine yaslanıp birbirimize, sırt sırta verip, gözlerinin içi parlayan insanlarla sürüp giden yaşamlara niyetleniriz. Şenlik olacaktı, bayram olacaktı, bakınca imrenenler olacaktı. Sırt sırta veririz yine, olacak deriz, sabret. Bak şurada bir bank var, yıkmamışlar onu daha. Bak oturuyor adam, sanki oracıkta ölüverecekmiş gibi bir yılgınlıkla. Gün boyu omzuna kementlerle bağlı duran yaşamak derdini çözüp yere bırakıyor. Denize bakıyor. Bakıyor ki gün ağardığından beri gözlerine değen kirli kent manzarası silinsin. Yolların uğultusu, iç çekişleri yorgun insanların, hızlı adımlarla kurulan telaş senfonisi kulaklarından silinsin diye dinliyor maviyi. Durup yaşamı yavaşlatmak oluyor dalgalarda kendini sek
Devamı